Dom Józefa Mehoffera (1869-1946), wybitnego młodopolskiego malarza, twórcy polichromii i witraży, grafika i rysownika, (niegdyś zwanym „Pałacykiem pod Szyszkami” – motyw szyszki pinii przewijający się w dekoracji wnętrz) wzniesiony został po 1850 roku na miejscu spalonego drewnianego dworku. Obecny kształt, z centralnie umieszczoną klatką schodową i z tarasem otwierającym się na ogród, piętrowa kamienica zawdzięcza przebudowie w 1873 roku, przeprowadzonej według projektu architekta Antoniego Łuszczkiewicza. Dopiero w 1932 roku budynek ten zakupił Józef Mehoffer, a w 1986 roku został on przekazany przez spadkobierców malarza Muzeum Narodowemu w Krakowie z przeznaczeniem na dom biograficzny artysty. Dziesięć lat później udostępniono go publiczności.

Wystawa mieści się na parterze i w pokojach na piętrze, w których – na miarę możliwości – odtworzono wygląd wnętrz z czasów Mehoffera. Udało się to głównie dzięki darom oraz depozytom rodziny malarza – materiałom ikonograficznym, zdjęciom, przedmiotom z kolekcji artysty – takim jak: zbiór tkanin, drzeworytów japońskich czy ceramiki obcej, jak również dzięki licznym dziełom sztuki autorstwa Mehoffera: obrazom, witrażom, rysunkom i projektom z zakresu malarstwa monumentalnego. W 2003 roku odtworzony został Ogród Mehoffera, zaprojektowany przed laty przez samego artystę.