Jan Zachariasz Frey (1769–1829)
Hebe, ok.1800
Zakup, 1895
imnk
miniaturka

technika / materiał: olej, płótno

wymiary: 71,5 x 58,5 cm

opis: Mityczną Hebe, która jako córka Zeusa i Hery uczestniczyła w ucztach na Olimpie przynosząc bogom nektar zapewniający im wieczną młodość, ukazywano na starożytnych wazach, monetach i reliefach, jak trzyma dzban lub podaje napój Zeusowi. Paryskie wydanie Wędrówek po Helladzie Pauzaniasza z 1731 roku spopularyzowało we Francji (i generalnie w całej Europie) mit o Hebe. Francuz Jean-Marc Nattier namalował portret Anne-Josèphe Bonnier de la Mosson, księżnę Chaulnes, jako Hebe, ukazując ją jak siedzi na chmurach z dzbanem i czarą, do której nadlatuje orzeł. Najodważniejsze modelki portretowane jako Hebe odsłaniały jedną pierś. Schemat ten powtarzał się na wielu portretach kobiecych XVIII wieku. W Polsce mit spopularyzował się dopiero około roku 1800. Działający tu malarze obcy, jak Jan Zachariasz Frey, Austriak przybyły do Puław na dwór Czartoryskich po studiach w Wiedniu i w Londynie, znali popularną na zachodzie Europy ikonografię Hebe i chętnie schlebiali damom z towarzystwa, portretując je pod postacią antycznej bogini młodości.
Barbara Ciciora


ekspozycja: Galeria Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach,
Sukiennice, Rynek Główny 1/3


klucz: Oświecenie >>>

© 2010 Muzeum Narodowe w Krakowie
design & concept: creator.pl
>