Władysław Ciesielski wyemigrował do Francji po upadku powstania styczniowego. Studiował w paryskiej Académie des Beaux-Arts u Isidore’a Alexandre’a Pilsa oraz w pracowni Henriego Lehmana. Przyjaźnił się z Jackiem Malczewskim oraz Kazimierzem Alchimowiczem. W roku 1882 otworzył w Paryżu własne atelier fotograficzne „Gopło”, wokół którego koncentrowało się życie intelektualno-artystyczne paryskiej polonii. Ciesielski uprawiał malarstwo miniaturowe, tworzył portrety, sceny historyczne oraz nastrojowe pejzaże utrzymane w stylistyce szkoły z Barbizon oraz dzieł Gustave’a Courbeta. Podarowana przez artystę do zbiorów Muzeum Narodowego Droga samotności w Fontainebleau była tworzona z natury, być może również z wykorzystaniem fotografii. Utrzymana w ciemnych, soczystych zieleniach i pozbawiona sztafażu kompozycja została namalowana z dużą swobodą, grubo nakładaną farbą, z użyciem szpachli. Ten nieco posępny pejzaż ukazuje mroczne wnętrze lasu, do którego wiedzie wijąca się między głazami ścieżka. Ponad koronami drzew rozciąga się przestrzeń nieba, a przenikające zza chmur słońce potęguje kontrasty światłocieniowe. Prosty, pozbawiony malowniczości motyw został opracowany na podstawie wnikliwej obserwacji natury, która odgrywa rolę głównej bohaterki przedstawienia oraz pełni funkcję nośnika nastroju.

Aleksandra Krypczyk