Stanisław Witkiewicz (1851–1915)
Wiatr halny, 1895
Dar Jerzego Lilpopa, 1945
imnk
miniaturka

technika / materiał: olej, płótno

wymiary: 93 × 142 cm

opis: Większość powstałych w latach dziewięćdziesiątych XIX wieku dojrzałych krajobrazów tatrzańskich Witkiewicza charakteryzuje jednorodność stylu oraz zasobu motywów. Przedstawiają wyłącznie piękno i bogactwo form tatrzańskiej przyrody. Do najwspanialszych należy Wiatr halny. 
Kompozycja tego surowego, zimowego nokturnu składa się z trzech równoległych stref. Pierwszy plan tworzy zaśnieżona hala, powyżej wznosi się górski łańcuch, a granatowoczarne niebo przesłania warstwa chmur. Pośrodku hali wznoszą się smagane wiatrem świerki. Blade, księżycowe światło tworzy dramatyczne kontrasty potęgujące wrażenie ruchu – porywów wiatru halnego. Utrzymane w wąskiej, chłodnej kolorystyce dzieło stanowi przykład barwnego naśladowania fotografii. Realistyczne obrazowanie połączone z nadaniem górskiej przyrodzie charakteru symbolicznego sprawiło, iż Wiatr halny należy do najbardziej niezwykłych i oryginalnych pejzaży w malarstwie polskim.
Aleksandra Krypczyk


ekspozycja: Galeria Sztuki Polskiej XIX wieku w Sukiennicach,
Sukiennice, Rynek Główny 1/3


klucz: Realizm, polski impresjonizm, początki symbolizmu >>>

© 2010 Muzeum Narodowe w Krakowie
design & concept: creator.pl
>